Rozdział 6

Monika.

 

Siedząc w samochodzie w drodze do domu zauważyłam, że w kieszeni drzwi leży Redbull. Nie zdziwiło mnie to, ale ja lubię te napoje, więc nie mogłam oprzeć się pokusie i wzięłam puszkę do rąk. Jednak nie zagościła ona u mnie długo, gdyż moja niańka wyrwała mi ją z ręki i włożyła do kieszeni drzwi po stronie kierowcy.

-Co ty robisz?

-Z młoda jesteś.

-Ja za młoda?! Ja to świństwo zaczęłam pic w wieku trzynastu lat, baranie!

-Przyznałaś, że to świństwo.- odpowiedział ze swoim cwaniackim uśmiechem na twarzy.

-Oddaj mi to!- krzyknęłam.- Pic mi się chce!

-Zaraz będziemy w domu, uspokój się!

-W dupie to mam, oddawaj!

-Widzisz, że prowadzę?

-I co?- zapytałam, chociaż mało mnie to obchodziło.

-Kurna, jak będziesz miała prawko to będziesz wiedziała co! Nie mogę łamac przepisów.

-Robisz to odkąd wyjechaliśmy z parkingu Auchan! Kto normalny jeździ 120 km/h?

-Ja!- wyszczerzył się. Wyglądał dokładnie jak ten piesek z Pedigree co szczerzył gębe, ten z protezą psią! Nie wiem, jakoś tak mi się skojarzyło.

-Błagam cię! Daj mi się napić!

-Nie mogę siostry rozpijać.

-No Zbysiu...

-Kto?- zaczął się śmiać. Kurde, on się dziwi, że jestem chamska, a sam nie pozwala mi być miłą. Ciota!

-Daj!

-Już jesteśmy pod blokiem. Nie bulwersuj się!- wysiadłam z auta, wzięłam reklamówki z zakupami i ruszyłam do naszej klatki.

Po wejściu do domu odłożyłam reklamówki do kuchni i zaczęłam wypakowywać zakupy. Potem w pomieszczeniu pojawił się mój brat z kolejnymi reklamówkami. Dla mnie torba foliowa wraz ze swoją zawartością była bardzo ciężka, a mój brat nosił je bez żadnego wysiłku. Dla mnie to jest nie fair!

-Trzymaj!- krzyknął Zbyszek, kiedy wyciągałam jakieś serki. Obróciłam się do niego i zobaczyłam, że w moją stronę leci jakiś „pocisk”. Na szczęście miałam szybki refleks i złapałam puszkę z Redbull'em. Uśmiechnął się do mnie, a ja odwdzięczyłam się tym samym.

-Dziękuje!- powróciłam do mojego poprzedniego zajęcia, a chłopak poszedł do salonu. Słyszałam tylko, że z kimś rozmawia, ale nie wie o czym, gdyż puściłam piosenki na telefonie.

Minęły dwie godziny odkąd wróciliśmy ze sklepu i właśnie oglądam film razem ze Zbyszkiem. I wiecie co? Poprawiają się moje relacje ze nim. Wydaje mi się, że to przez tą akcje w Auchanie, ale ja sama nie wiem. Teraz bez żadnych problemów używam słowa „brat”. Widzę, że teraz on jest szczęśliwy. W końcu ma tą swoją kochaną siostrzyczkę.

-Zbyszek, weź może zaproś Michała? Dawno go nie widziałam...

-Mhm.- odpowiedział pożywiając się popcornem.

-Ale ja mówię na serio!

-A ja ci na serio odpowiadam.- wkładał w siebie kolejną porcje prażonych ziarn kukurydzy.

-Nie to nie! Sama do niego zadzwonię.- już miałam zamiar brać do ręki telefon, ale mój bart mi go zabrał.- Oddaj! On jest mój!

-Poczekaj chwilę. Niech się film skończy.- odpowiadał spokojnie.

-Baranie, nie będę czekać pół godziny, aby zadzwonić do Miśka. Ja chcę już!- nagle rozległ się dźwięk domofonu. Bartman podszedł otworzyć drzwi, a ja siedziałam na kanapie obrażona.

-Młoda, nie obrażaj się tak!

-Jeszcze mi to wynagrodzisz! Zapamiętam to sobie!- krzyknęłam popijając Cole. Nagle ni stąd, ni zowąd w salonie pojawił się Kubiak. Możecie sobie wyobrazić jak wyglądał moja twarz gdy go zobaczyłam.

-Proszę, wynagradzam się.- odpowiedział uśmiechnięty Zbyszek.

-Mam dla was wiadomość.- zawiadomił Michał.

-Znalazłeś sobie dziewczynę?- zapytał jego przyjaciel, a ja spojrzałam na niego jak na idiotę. Przecież to nie mogłoby być możliwe gdyby Misiek miał dziewczynę. Ja tego nie przeżyłabym!

-Blisko, blisko!- powiedział z uśmiechem, a mnie coś ukuło w sercu. 

 
Zabiorę brata na koniec świata
Znajdziemy wyspę jak Robinson
Zabiorę brata na koniec świata
Tam zbudujemy wspólny dom

_______________________________________________ 

Tak, wiem! Fasolki... No, ale cóż mogę poradzić. Trzeba powracać do czasu dzieciństwa. :)
Rozdziału dawno nie było, gdyż wróciłam do szkoły i musiałam wszystko nadrobić i nie miałam czasu na pisanie, także od teraz rozdziały będą pojawiać się co tydzień. Jeżeli dam radę to może uda mi się coś wkleić w tygodniu, ale nie jestem pewna.

Mam też dla was taką małą wiadomość :) Wraz z : Dzuzeppe smile z Add me wings  będziemy miały nowego bloga. Jeszcze nie podamy wam dokładnych informacji, co do niego, ale kiedy się pojawi na pewno was poinformujemy :)

Pozdrawiam cieplutko, Maniek :]